De zomer voorbij

Door Minka Weeda ~ schrijfster van
‘Want hoe doe je dat de liefde -hoffelijk- bedrijven’

De eerste kilometers zat ik er verkrampt bij. De zondag-rijders hielpen ook niet echt mee, dat steeds weer optrekken om ze voorbij te gaan vond ik doodeng. Om het nog maar niet te hebben over het meebewegen, in plaats van zelf te kiezen welke kant je op gaat. Ik vond het allemaal mega spannend, zo’n eerste ritje achter op een motor. Nadat we een tijdje reden, zonder andere weggebruikers, kon ik wat meer genieten.

26 augustus 2023

Turend over het landschap ging de zomer door mijn hoofd. Ik nam afscheid van mijn oma. Hoewel ik dit het afgelopen jaar al meerdere keren had gedaan, was het nu definitief. Met de blijdschap voor haar dat het leven op aarde klaar was, werd het verdriet voor mij zachter. Op de dag van de crematie kwam de regen ‘s avonds met bakken uit de hemel. De dreigende lucht en botsende wolken die voor onweer zorgden, vertelden mij maar één ding; na 35 jaar waren ze eindelijk weer samen, mijn opa en oma, en… ze vierden een feestje.  

Niet veel later mocht ik getuige zijn van hoe mijn dochter bloemenmeisje was. Op onze leeftijd nog trouwen, beide al een verhaal er op hebben zitten en toch weer vol voor de liefde gaan, ik vond het heel bijzonder. Over liefde gesproken, ik ging deze zomer voor het eerst met mijn lief op vakantie. Allerlei vragen spookten door mijn hoofd waaronder, 24/7 samen zijn, kon ik dat wel?! Ik nam een duik, gaf me er aan over en… het ging vanzelf!

Van de week stond mijn buurmeisje op de stoep. Ze wilde even kletsen. De vakantie duurde haar te lang, ze verveelde zich en het leek haar zo leuk om even bij mij achterop de fiets te zitten. Dat had ze namelijk nog nooit gedaan. Door mijn hoofd ging het motorritje waar ik zo van genoten had. Ik pakte mijn fiets, gespannen als ze was, hielp ik haar achterop. Met haar voeten op de stepjes en haar handen stevig in mijn zij, riep ze; ‘één rondje door de straat is ècht genoeg hoor’. Toen we weer bij huis aankwamen hielp ik haar van de fiets. Glanzende donkere ogen keken me trots aan, ‘dankjewel tante Minka’. Ik smolt.

Wat was het een zomer vol emoties. Een zomer van loslaten, verbinden en genieten van de soms allerkleinste dingen.

Hoe was jouw zomer? Ik lees het graag!  

Contact:

Andere verhalen

Vorige
Vorige

Liefde is...

Volgende
Volgende

Uit mijn hoofd...